Istotą kinezyterapii miejscowej jest bezpośrednie oddziaływanie na chory narząd. Ćwiczenia dobierane są pod kątem funkcjonowania pacjenta oraz celu, jaki chcemy osiągnąć.
W przypadku kinezyterapii możemy wymienić między innymi:
ćwiczenia bierne – polegające na ruchu określonej części ciała Pacjenta, które są wykonywane przy pomocy fizjoterapeuty lub za pomocą specjalistycznych urządzeń,
ćwiczenia czynno-bierne – polegają na ruchu wykonywanym przez fizjoterapeutę oraz czynnym rozluźnianiu mięśni przez Pacjenta,
ćwiczenia czynne w odciążeniu – polegają na samodzielnym wykonywaniu ruchów w stawach z odciążeniem ćwiczonej kończyny,
ćwiczenia czynne wolne – polegają na wykonywaniu konkretnych ruchów przez Pacjenta, pod kontrolą fizjoterapeuty,
ćwiczenia czynne z oporem – polegają na wykonywaniu określonych ruchów z oporem, których celem jest m.in. przyrost siły, zmniejszenie zaników mięśniowych,
ćwiczenia izometryczne – polegają na czynnym napięciu mięśni bez zmiany jego długości,
- gimnastyka korekcyjna – ćwiczenia ukierunkowane indywidualnie na danego Pacjenta uwzględniając jego wady postawy (skolioza, koślawość kolan, szpotawość itp),
- ćwiczenia samowspomagane – w ćwiczeniach samowspomaganych chory wykonując ruch jedną kończyną wspomaga wykonanie ruchu w stawach drugiej kończyny, zwiększając równocześnie jego zakres. Jest to rodzaj redresji, którą chory sam wykonuje,
- pionizacja Pacjenta np. neurologicznego celem pionizacji jest wspomaganie układów: oddechowego, krwionośnego, kostno-stawowego, trawiennego, moczowego i nerwowego osób długotrwale przebywających w pozycji leżącej,
- nauka chodzenia, reedukacja chodu – np. nauka chodzenia Pacjenta o kulach po powierzchni płaskiej i/lub po schodach,
- nauka chodzenia Pacjenta po chorobach neurologicznych,
- PIR / indywidualna praca z Pacjentem,
- instruktaż ćwiczeń – dla Pacjentów do wykonywania samodzielnego w domu,
- rehabilitacja w domu Pacjenta (45 -60 min) – rehabilitacja domowa dla Pacjentów mających problemy w poruszaniu się, leżących.